Link เพื่อน

เลขที่ 1 :
เลขที่ 2 : http://www.bedrockman.blogspot.com/ 
เลขที่ 3 : http://potatopotat.blogspot.com/ 
เลขที่ 4 : http://pattapattap.blogspot.com/ 
เลขที่ 5 : http://satitm4.blogspot.com/ 

เลขที่ 6 : http://patsasimildddd.blogspot.com/
เลขที่ 7 : http://seungchabe.blogspot.com/
เลขที่ 8 : http://thanawadee4108.blogspot.com/
เลขที่ 9 : http://profilepround.blogspot.com/
เลขที่ 10: http://pimchanajenny.blogspot.com/
เลขที่ 11: ลาออก
เลขที่ 12: http://chanawee.webs.com/
เลขที่ 13: http://cuolionet12.blogspot.com/
เลขที่ 14: http://52654258.blogspot.com/
เลขที่ 15: http://nooknaruemonn.blogspot.com/2012/09/about-me.html
เลขที่ 16 : http://nook62224.blogspot.com/
เลขที่ 17 : http://phanarai4117love.blogspot.com/2012/09/permalink-to-dakota-rose.html
เลขที่ 18 : http://passornsss.blogspot.com/
เลขที่ 19 : http://wakefresh.blogspot.com/
เลขที่ 20 :http://jidapaswork.blogspot.com/
เลขที่ 21 :http://ppondnuttawat.webs.com/
เลขที่ 22 : http://patsornpatsorn22.blogspot.com/
เลขที 23 : http://veryfunprofile.blogspot.com/
เลขที่ 24 : http://jukkaphanz.blogspot.com/
เลขที 25 : http://web4125.blogspot.com/2012/09/17-55.html
เลขที่ 26 :http://jutamart4126.blogspot.com/
เลขที่ 27 : http://gambonjour4127.blogspot.com/
เลขที่ 28 :
เลขที่ 29 : http://doraeamon.blogspot.com/
เลขที่ 30 : http://pantanutps.blogspot.com/
เลขที่ 31 : http://goodstoryu.blogspot.com/
เลขที่ 32 :http://gramgram1.blogspot.com/
เลขที่ 33 : http://metussss.webs.com/
เลขที่ 34 : http://sarut.webs.com/
เลขที่ 35 :
เลขที่ 36 :
เลขที่ 37 :http://ausmasealx.blogspot.com/

Diary 17/9/55

  วันนี้ฝนตกเเต่เช้า เป็นวันที่ดูกี่ทีก็หดหู่ เมื่อคืนได้เเต่ภาวนาขอให้เจอเรื่องดีๆในวันพรุ่งนี้เเต่ต้องตื่นมาดูหมาตอนตี 4.20 (ซวยเเต่เช้า) ตอนไปเรียน รด ก็ไม่เเย่อะไรเเต่พอกลับมาง่วงนอนมากตอนคาบเคมีจดไปเเค่ 4 บรรทัดก็ไม่ไหวเเล้ว พอคาบต่อไปก็เจอเรื่องซวยอีก วิชาคณิตเลื่อนเป็นสอบพรุ๋งนี้ ก็จะเเสดงว่าพรุ่งนี้สอบ 2 วิชา (โชคร้าย x 2 ) ก็เขียนเเค่นี้เเหละไปอ่านหนังสือก่อน

                                                                 
                                                 เครียดจัง

Diary 16/9/55

   วันนี้ฟ้าครึ้มอีกเเล้วน่าเบื่อมากเลยตื่นมาก็ซักถุงเท้าเเถมเป็นหวัดตั้งเเต่เมื่อวานวันนี้ก็นั้งปั้นงานอาจารย์ Ramsel อีกเเล้ว มันน่าเบื่อมากเเค่เขียนคำที่ 120 ก็เบื่อเเล้ว วันนี้อยากพักผ่อนจัง เเต่งานท่วมหัวไปหมด พอคิดว่าพรุ่งนี้ต้องตื่นมาเเต่งชุด รด ก็น่าเบื่อเเล้ว เเต่วันนี้โชคร้ายพอออกมาหาหมากะจะมากอดหมา ปรากฏว่า หมามันร้ายเอารองเท้าไปกัด มองตอนเเรกเห็นอยู่สภาพดี พอหันมองด้านข้างรองเท้ารูที่กัดใหญ่มากน้ำตาเเทบรั่ว

                                                      ตอนผมออกมามันทำหน้าอย่างงี้เลย

Diary 15/9/55

   วันนี้เป็นวันธรรมดาวันหนึ่ง ตอนเช้าฟ้าครึ้มไม่สดใสตามที่มันควรเป็นสำหรับวันหยุดจากการเรียน วันนี้เเม่ไม่อยู่ พี่ก็ไม่อยู่ นั่งฟังเพลงอยู่บ้านนั้งข้างหมา เตะบอลกับหมา คุยกับหมา ทำการบ้านคำศัพท์ 1000 คำของอาจารย์ Ramsel กับหมา ก็สนุกดี พอตอนบ่าย 1.00 ต้องไปเรียนเคมี ง่วงมากเลยเเต่ไม่รู้ทำไมพอเรียนเสร็จจึงรู้สึกตื่นขึ้นมาเฉยเลย พอกลับบ้านเเล้วก็กลับมาเขียน Diary พร้อมกับนั้งฟัง
เพลงของ Miku ไปด้วยก็เพลินดีนะ ถ้าทำได้ก็อยากเขียนเยอะๆเเต่เสียดายการบ้านท่วมหัว

                                                                         น่าเบื่อจัง

Diary 14/9/55

   ก็เป็นวันธรรมดาวันหนึ่งเเต่ดูมืดมนเเปลกๆสงสัยเพราะทั้งสภาพเมฆครึ้มฝนเเละก็อาจเพราะเมื่อคืนทำงานดึกไปหน่อย เเถมต้องตื่นมา 3.45 เพื่อไปปล่อยออกจากกรงเพื่อธุระส่วนตัว พอถึงโรงเรียนก็ปั้นงานต่อ เเต่ก็ถือว่าไม่ใช่วันเเย่อะไรมากพอถึงตอนเย็น ก็เรียนกับอาจารย์เเสงเดือน เเต่โชคร้ายตอนก่อนจบฝนดันตกหนักก้ไม่รู้จะกลับยังไงก็เลยถอดถุงเท้าเเล้วเดินลุยน้ำซึ่งมันเเย่มากเลยกพอกลับบ้านจึงรีบอาบน้ำเเลัวนอน (ตอนฝนตกน้ำท่วมเลยน่าลงเล่นมาก)

นัยอันล้ำลึกของคำว่า “ขอบคุณ”

แก้วที่คว่ำอยู่กลางสายฝนต่อให้ฝนตกกระหน่ำทั้งคืน
ก็ไม่อาจเต็มไปด้วยน้ำคนที่ไม่ยอมเปิดใจเรียนรู้
ต่อให้คลุกคลีอยู่กับนักปราชญ์ทั้งคืนทั้งวันก็ยังโง่เท่าเดิม

นัยอันล้ำลึกของคำว่า “ขอบคุณ”

ขอบคุณความไม่รู้ ที่ทำให้รู้วิธีลุกขึ้นสู้
ขอบคุณความยากจน ที่ทำให้เป็นคนมุมานะ
ขอบคุณความล้มเหลว ที่ทำให้เกิดความเชี่ยวชาญ

ขอบคุณความผิดพลาด ที่ทำให้ฉลาดยิ่งกว่าเดิม
ขอบคุณความริษยา ที่ทำให้กล้าสร้างสรรค์สิ่งใหม่
ขอบคุณคำวิพากษ์วิจารณ์ ที่ทำให้ผลิบานอย่างไร้ข้อตำหนิ

ขอบคุณความไม่รู้ ที่ทำให้รู้จักครูที่ชื่อประสบการณ์
ขอบคุณความผิดหวัง ที่ทำให้ตั้งสติเพื่อลุกขึ้นมาใหม่
ขอบคุณศัตรูที่แกร่งกล้า ที่ทำให้รู้ว่าเรายังไม่ใช่มืออาชีพ

ขอบคุณมหกรรมคอรัปชั่น ที่ทำให้เราอยากสร้างสรรค์การเมืองใหม่
ขอบคุณความป่วยไข้ ที่ทำให้เราตั้งใจดูแลสุขภาพ
ขอบคุณความทุกข์ที่ ทำให้เรารู้ว่าความสุขมีค่าแค่ไหน

ขอบคุณความพลัดพราก ที่ทำให้เราสละจากความยึดมั่น ถือมั่น
ขอบคุณเพลิงกิเลส ที่ทำให้เรามีเหตุอยากถึงพระนิพพาน
ขอบคุณความตาย ที่ทำให้ฉากสุดท้ายของชีวิตสมบูรณ์แบบ…

โดยท่าน ว. วชิรเมธี

ศักดิ์ศรี

พูดถึงเรื่องอัตตาตัวตนบางคนฟังไม่ถูก จึงขอพูดถึงอาการของอัตตาที่ค่อนข้างชัดเจน นั้นคือสิ่งที่เราเรียกว่าศักดิ์ศรี

เราควรจะดูตัวเองให้เป็นว่า

ศักดิ์ศรีของเราอยู่ตรงไหน
เพราะศักดิ์ศรีเป็นจุดอ่อนของเรา
เป็นทีเกิดของทุกข์

สิ่งใดก็ตามแม้แต่ขี้ปะติ๋ว
หากกระทบศักดิ์ศรีของเราเมื่อใดก็เป็นเรื่องเมื่อนั้นทันที

ถ้าเราเอาการรักษาศักดิ์ศรีเป็นเครื่องตัดสินว่า

เราจะทำหรือไม่ทำอะไรในชีวิต
เราควรจะระวังให้ดีว่า

เราผูกศักดิ์ศรีของเราไว้กับอะไรบ้าง

ตราบใดที่เรายังเป็นปุถุชนคงยังไม่พ้นความยึดมั่นในศักดิ์ศรี
แต่อย่างน้อยที่สุดเราควรจะพัฒนามัน
จนขึ้นอยู่กับการเป็นพุทธมามกะมากกว่าอย่างอื่น

การมีอัตตาหรือการเป็นชาวพุทธที่ดียังมีโทษอยู่
แต่สำหรับนักปฏิบัติธรรมอาจใช้ความรู้สึกในศักดิ์ศรี
มาหนุนกำลังความละอายต่อบาปในเบื้องต้น
และเป็นขั้นตอนที่จะนำไปสู่ความปลอดภัยในที่สุด

ทุกวันนี้เราเอาอะไรมาเป็นศักดิ์ศรีของตน ขอให้ดูให้ดี
เพราะถ้าไม่ระวังในเรื่องนี้ เดี๋ยวจะกีดกั้นความเจริญในธรรม
มัวแต่เป็นห่วงเรื่องมายา
คือเอาแต่กังวลเรื่องความรู้สึกของเขาต่อเรา อย่างนี้ก็ยุ่ง

ถ้าศักดิ์ศรีของเราขึ้นอยู่กับความมั่นใจว่า

เขารักเราจริง เขาเคารพเราจริง เขากลัวเราจริง ฯลฯ
อย่างนี้ไม่มีวันที่จะสงบได้
เราจะอ่อนไหวต่อการกระทำของคนอื่นตลอดเวลา

เขาทำอย่างนั้นแปลว่าอะไร
เขาไม่ทำอย่างนั้นแปลว่าอะไร
เขาพูดอย่างนั้นแปลว่าอะไร
เขาเงียบอย่างนั้นแปลว่าอะไร
เขายิ้นอย่างนั้นแปลว่าอย่างไร
เขาหน้าตาเฉยอย่างนั้นแปลว่าอย่างไร
เป็นนักแปลอย่างนี้เหน็ดเหนื่อยมาก